اگر شما نیز جزو آن دسته از افرادی که به شکلی روزافزون با یک سیگنال سلولی ضعیف یا غیر موجود سر و کار دارند هستید در این مقاله Keir Thomas به گزینه‌هایی که پیش روی شما قرار دارد می‌پردازد.

وایمکس نیوز - انتقال به یک خانه‌ی جدید، دشواری‌ها و دردسرهای زیادی با خود به همراه دارد: دریافت ضعیف یا اصولا عدم دریافت امواج موبایل. افراد خانواده در جلوی منزل می‌توانند امواج GPRS/Edge را به خوبی دریافت کنند اما در پُشت خانه هیچ سیگنالی دریافت نمی‌شود. باتری‌ها به سرعت خالی می‌شوند و هیچ‌کس از این وضعیت خوشحال نیست. اغلب شبکه‌های موبایل الزامات مضحک و خنده‌داری برای بازگرداندن مبلغی که برای استفاده از امکانات آنان پرداخت کرده‌اید مطرح می‌کنند. اکثر آن‌ها می‌گویند قبل از این که پول شما را پس بدهند شما باید به مدت چندین روز فاقد سیگنال در محل زندگی خود باشید. چنان‌چه به واسطه‌ی نبود سیگنال بخواهید قرارداد خود را با آن‌ها فسخ کنید مجبور خواهید شد گوشی‌تان را نیز به آن‌ها مسترد کنید. شما می‌توانید برای اضافه کردن پوشش بهتر در ناحیه‌ی زندگی خود با کمپانی در بیفتید اما اکثر آن‌ها مبالغ خنده‌داری برروی شبکه‌ی 4G سرمایه‌گذاری کرده‌اند و برای ارتقای زیرساختار فعلی خود در مکان‌هایی که بیش از بقیه نیاز به این ارتقا دارند پول هزینه می‌کنند: نواحی شهری با مراکز خرید، دفاتر اداری و حجم وسیعی از مشتریان و کاربران. اگر در حاشیه‌ی شهر زندگی می‌کنید خدا به شما رحم کند و اگر در مناطق دور از شهر و روستایی به سر می‌برید صادقانه بگویم؛ باید به ارسال سیگنال از طریق آتش یا مخابره به وسیله‌ی پرچم روی بیاورید. البته هنوز هم کارهای زیادی وجود دارد که خودتان می‌توانید برای ارتقای سیگنال انجام دهید. این مقاله به همین موضوع و این که چرا باید از سه تکنولوژی مختلف-که از پُرهزینه تا رایگان را در بر می‌گیرد- استفاده کنید می‌‍‌پردازد ( البته شما کماکان مجبور هستید برای تماس‌ها، پیام‌های متنی و داده‌ها پول پرداخت کنید).

Small Cells

کمپانی‌های متعددی در بریتانیا دیوایس‌های plug-and-play به فروش می‌رسانند که یک سیگنال تلفنی 3G را به مکان‌هایی که سیگنال ضعیفی دارند و یا اصولا در آن مناطق هیچ سیگنالی در دسترس نیست معرفی می‌کنند. این‌ها که از نظر فنی fermtocell نام دارند و از آن‌ها با عنوان یک small cell (سلول کوچک) یاد می‌شود به روش مشابهی کار می‌کنند: این‌ها ایستگاه‌های سلولی هستند که برای استفاده در یک ساختمان واحد طراحی شده‌اند. هرچند، آن‌ها بسیار ضعیف‌تر از همتایان خود که بر فراز ساختمان‌های جای می‌گیرند هستند. به عنوان مثال، حداکثر بُردمدل Vodafone Sure Signalی که ما تست کردیم 30 متر بود در حالی که قابلیت Home Signal فقط نصف این مقدار است. Small Cells به یکی از دو شکل زیر عرضه می‌شود: آن‌ها یا شبیه آداپتورهای powerline Ethernet هستند که مستقیما به سوکت دیوار متصل می‌شوند یا از نظر شکل و طراحی شبیه مسیریاب‌های wi-fi هستند. در هر دو مورد شما مجبور هستید small cell را از طریق یک کابل اترنت به مسیریاب پهن‌باند خود متصل کنید زیرا small cells از اتصال باند پهن شما برای اتصال به ستون فقرات اصلی شبکه‌ی سلولی بهره می‌گیرند. برای ست‌آپ یک small cell شما نوعا نیاز به رجیستر دیوایس با استفاده از حساب خود برروی وب‌سایت تامین‌کننده‌ی موبایل دارید و باید شماره‌ی سریال منحصر به فرد دیوایس خود را وارد نمائید و سپس آن را متصل نموده و منتظر باشید تا small cell خودش را پیکره‌بندی نماید. این کار از طریق یک درخواست UPnP‎(Universal Plug’nPlay) از مسیریاب برای فوروارد نمودن درگاه‌ها انجام می‌گیرد و بنابراین اگر آن را به دلایل امنیتی غیرفعال کرده باشید باید UPnP را فعال نمائید. در تست ما، دو ساعت طول کشید تا small cell آماده‌ی استفاده شود که در مقایسه با مدت زمان 20 دقیقه‌ای که در دستورالعمل مربوط به ست‌آپ آن قید شده بسیار طولانی‌تر بود.

Small cell به مسیریاب wi-fi خیلی نزدیک و فاصله‌ی آن‌ها حدودا 1 متر بود و جا به جا کردن دیوایس‌ها این مشکل را برطرف نمود. البته دو دیوایس نمی‌توانند بسیار دور از هم قرار گیرند زیرا از طریق یک کابل اترنت به هم متصل شده‌اند. این موضوع نشان‌دهنده‌ی این است که چرا این دیوایس‌ها به یک اتصال شبکه‌ی باسیم نیاز دارند و نمی‌توانند از wi-fi بهره بگیرند. بُرد فرکانسی سیگنال نیز بسیار نزدیک است. البته وقتی ست‌آپ به اتمام رسید ما از هر نظر به یک سیگنال 3G قوی برای تماس‌های تلفنی، پیام متنی و دیتا دست پیدا کردیم- اگرچه در صورتی که در بُرد wi-fi خود باشید هیچ دلیلی برای استفاده از یک اتصال دیتا به این روش وجود ندارد. این موضوع توضیح می‌دهد که چرا این دیوایس‌ها فاقد خروجی 4G هستند: این مسئله باعث می‌شود هدف اولیه‌ از به کارگیری یک small cell برای تماس‌های تلفنی و ارسال و دریافت پیام‌های متنی از بین برود. هر small cell فقط به وندور موبایلی که آن را ارائه می‌دهد و همچنین به شماره‌هایی که طی فرآیند ست‌آپ مشخص می‌کنید محدود است. در یونیت Vodafoneی که طی تست خود استفاده کردیم می‌توانستیم تا 32 شماره را اضافه کنیم اگرچه تنها 8 دیوایس می‌توانند به طور همزمان از یک small cell استفاده کنند. البته همه‌ی این‌ها به میزان سرعت کانکشن پهن‌باند شما بستگی دارد و به خاطر داشته باشید که سرعت آپ‌لود از طریق ADSL در بریتانیا در مقایسه با سرعت دانلود بسیار پائین است (اگرچه کانکشن پهن‌باند از طریق فیبر نوری این مقدار را به شکل قابل توجهی افزایش می‌دهد). Vodafone حداقل 1Mbit سرعت دانلود و 300Kbit ارائه می‌کند.

چه کسی برای داده‌های انتقال یافته پول پرداخت می‌کند؟

اگرچه الکتریسیته‌ای که از آن استفاده می‌کنید نیروی small cell را تامین می‌کند و پهن‌باند شما up/downlink را فراهم می‌نماید شما کماکان مجبور هستید برای هر چیزی که از small cell عبور می‌کند پول پرداخت نمائید: تماس‌های تلفنی، پیام‌های متنی و داده‌هایی که در زمان اتصال مصرف می‌نمائید. درعمل، small cell به اندازه‌ای خوب کار می‌کند که شما به راحتی فراموش می‌کنید از یک برج سلولی استاندارد بهره نمی‌گیرید و هدف هم همین این. شما می‌توانید small cell را متصل کنید و آن را فراموش نمائید. برای این که ایده‌ای درباره‌ی بُرد آن در اختیار شما قرار دهیم باید اشاره کنیم Vodafone Sure Signal که ما در تست‌های خود امتحان کردیم اندکی بهتر از مسیریاب BT HomeHub wi-fi ما بود. با قرار دادن small cell در اتاق نشیمن، ما در دفتر کاری که پُشت اتاق خواب قرار داشت به 1 تا 3 میله‌ی سیگنال 3G دست پیدا کردیم. استفاده‌ی بدیهی از آن می‌تواند به کارگیری از یک آداپتور powerline برای توسعه‌ی سیگنال اترنت به اتاق خواب پُشتی و اتصال یک small cell در آن‌جا برای بهره‌برداری از حداکثر سیگنالی که به آن نیاز داریم باشد.

چندین small cell می‌تواند در یک دفترکار/ خانه ست‌آپ شود اما مسائل مربوط به تداخل، چنین سیگنالی را دردسرساز می‌کند و تماس‌ها نمی‌توانند از یک سلول به سلول دیگر تحویل شوند. به عبارت دیگر، مثلا زمانی که یک تماس تلفنی برقرار می‌کنید نمی‌توانید در یک خانه‌ یا دفتر کار بزرگ راه بروید و حرکت کنید. علاوه بر این، در حالی که یک تماس می‌تواند از یک small cell به شبکه‌ی سلولی اصلی تحویل شود (و بنابراین می‌توانید در خانه یک تماس تلفنی برقرار کنید و به شهر بروید) انجام این کار به طور بالعکس مقدور نیست زیرا تماس‌هایی که از طریق شبکه‌ی اصلی برقرار شده‌اند نمی‌توانند به یک سلول کوچک منتقل شوند. یک نقطه ضعف دیگر هم وجود دارد که باید آن را به خاطر بسپارید. وقتی سلول کوچک در اتاق نشیمن قرار داده می‌شود بُرد اندک بهتر small cell در مقابل مسیریاب wi-fi مشکل‌ساز بود زیرا اغلب سیگنال wi-fi برروی تلفن تست ما اُفت می‌کرد و باعث می‌‌شد سیگنال 3G برتری پیدا نماید. و فراموش نکنید که برای هر دیتای 3G که استفاده می‌کنید باید پول پرداخت کنید یا مقدار دیتای استفاده شده از مقدار دیتای مجاز شما کسر می‌شود و گوشی‌های هوشمند این روزها رفتاری دارند که داده‌های زیادی را آپ‌لود و دانلود می‌کنند؛ حتی زمانی که هیچ کاری انجام نمی‌دهید.

امنیت و هزینه

اگر وارد وب‌سایت Ofcom شوید متوجه خواهید شد که small cells از نطر تکنیکی غیرقانونی است (ggo.gl/zLvhLl) به همین علت است که نمی‌توانید به طور مستقیم یکی از آن‌ها را از Alcatel Lucent که مدل Vodafone را تولید کرده است خریداری نمائید. هرچند، این برای وندورهای موبایل مشکلی محسوب نمی‌شود زیرا آن‌ها چندین سال قبل آن مجوزهای 3G گران‌قیمت را خریداری کرده‌اند و به دنبال آن می‌توانند هر کاری که دلشان می‌خواهند انجام دهند. قیمت Vodafone Sure Signalی که ما بررسی کردیم 100 پوند است (goo.gl/ZBV2KW) و در دسترس هر مشتری که قادر باشد حسابی برروی Vodafone.co.uk ایجاد نماید قرار دارد. Three نیز Home Signal ‎(goo.gl/YxL74v) خود را به شکل خرده‌فروشی عرضه نمی‌کند اما درعوض اگر مشتریان بتوانند ثابت کنند از سیگنال ضعیفی برخوردار هستند و در عین حال برنامه‌ی کاربردی Three InTouch Wi-Fi calling برای آن‌ها کار نمی‌کند یکی از این دیوایس‌ها به شکل رایگان در اختیار آنان قرار می‌گیرد. هرچند Three هشدار می‌دهد که اگر دیگر از این دیوایس استفاده نکنید اما قادر به پس دادن آن نباشید باید 75 پوند پرداخت نمائید.

EE (که Orange و T-Mobile را در بر می‌گیرد) به رغم عرضه‌ی یک نسخه‌ی جدید که قرار بود دسامبر سال قبل ارائه شود، دیگر small cell خود – که Signal Box نام دارد- نمی‌فروشد درعوض، به نظر می‌رسد هدف EE سوق دادن کاربران به سمت سیستم تماس wi-fi این کمپانی باشد. O2 نیز به سهم خود یک کیت شبیه Sure Signal به نام Boost Box‎(goo.gl/okLyX6) ارائه می‌نماید که فقط در اختیار مشتریان تجاری این کمپانی قرار می‌گیرد؛ اگرچه مثل EE و Three این شبکه‌ به کاربران خانگی توصیه می‌کند از برنامه‌ی کاربردی این کمپانی به نام Tu Go برای تماس wi-fi استفاده نمایند. آن وندورهای تلفن موبایل نظیر Virgin یا Tesco که از شبکه‌های فعلی استفاده می‌کنند دیوایس‌های small cell ارائه نمی‌نمایند. علاوه بر این حتی اگر یک شبکه‌ی ثالث یک small cell به مشتریان خود عرضه کند- به عنوان مثال GiffGaff از شبکه‌ی O2 استفاده می‌کند- این‌ دیوایس‌ها کار نمی‌کنند زیرا دیوایس و هر شماره تلفنی که می‌خواهید از آن استفاده کنید باید برروی وندوز small cell اصلی رجیستر شده باشد.

تکرارکننده‌ها

همان‌گونه که در بخش‌های قبلی این مقاله اشاره شد دیوایس‌های small cell در جایی که سیگنال وجود ندارد یا بسیار ضعیف است یک سیگنال تلفنی 3G ایجاد می‌کنند. درمقابل، تکرارکننده‌های سیگنال که با عنوان تقویت‌کنند (booster) یا enhancer نیز شناخته می‌شوند سیگنال را از برج می‌گیرند و بُرد و / یا قدرت آن را زمانی که در یک خانه یا دفتر کار نصب می‌شوند افزایش می‌دهند. برای این که این نوع تجهیزات تاثیر مثبتی داشته باشند الزام بدیهی این است که شما اول یک سیگنال قابل استفاده داشته باشید. شاید قسمت جلوی خانه‌ی شما یک سیگنال قابل قبول داشته باشد اما مثلا پُشت خانه‌تان فاقد این سیگنال باشد. در این صورت، یک تقویت‌کننده‌ی سیگنال یا تکرارکننده ممکن است راه‌حلی برای شما به ارمغان بیاورد.

متاسفانه تکرارکننده‌ها یک مشکل عمده دارند: استفاده از آن‌ها در بریتانیا جرم محسوب می‌شود و می‌تواند باعث زندانی شدن شما تا 1 سال و پرداخت 5000 پوند جریمه شود. این حوزه توسط Ofcom نظارت می‌شود که بیانیه‌ی زیر را درباره‌ی استفاده از تکرارکننده‌ها به Micro Mart ارائه کرده بود:" Ofcom هیچ مجوزی برای نصب یا استفاده از تکرارکننده‌ها صادر نکرده و هیچ استثنایی برای استفاده از آن‌ها قائل نشده است. فقط اُپراتورهای شبکه‌‌ی موبایل مجوز استفاده از آن را در اختیار دارند و یا می‌توانند از تجهیزاتی که در باندهای فرکانسی downlink امواج را پخش می‌کنند بهره بگیرند".

دلیل ایجاد چنین محدودیتی فنی است: دیوایس‌های تکرارکننده می‌توانند تداخلی ایجاد نمایند که باعث اُفت کیفیت سیگنال‌های قانونی می‌شود. این موضوع خصوصا زمانی مصداق پیدا می‌کند که تکرارکننده، دیوایسی با کیفیت بسیار بد و ساخت خاور دور باشد که اغلب آن‌ها هم چنین وضعیتی دارند. این یک قانون تیپیکال بریتانیایی است: شما می‌توانید یک تکرارکننده بخرید و یک تکرارکننده بفروشید اما نمی‌توانید از یکی از آن‌ها استفاده کنید. Ofcom در حال حاضر مشغول بحث درباره‌ی تکرارکننده‌ها با سازنده‌ها است که برخی معتقدند این تعامل استفاده از آن‌ها را در آینده قانونی خواهد کرد. هرچند تا زمانی که به آن نقطه برسیم آن‌ها به شدت غیرقانونی هستند. ما به شما هشدار دادیم.

خرید از eBay

اما گزینه‌های بسیار زیادی برای خرید تکرارکننده‌ها وجود دارد و شما برای پیدا کردن صدها نوع از این دیوایس‌ها که قیمت آن‌ها 25 پوند به بالا است فقط باید گوگل یا eBay را جست‌و‌جو کنید اگرچه قیمت یک مدل نسبتا مناسب غیرچینی 200 پوند برای شما هزینه خواهد داشت. وندورهایی که آن‌ها را به فروش می‌رسانند ادعا می‌کنند که در برابر قوانین Ofcom ایمن هستند و این موضوع را در پاراگرف‌های متنی به روشنی بیان می‌کنند و می‌گویند دیوایس‌های آنان تداخل ایجاد نمی‌کند و از قوانین Ofcom مبری هستند. هرچند که درنهایت این کمپانی‌ها نیستند که از یکی از این دیوایس‌ها برای موسیقی استفاده می‌کنند بلکه این خود شما هستید که چنین کاری انجام می‌دهید. یک گزینه‌ی دیگر در eBay، خرید یک آنتن اکسترنال است. این‌ها کاملا قانونی هستند و ادعا می‌کنند به علت این که بزرگ‌تر از آنتن توکار یک تلفن هستند سیگنال را تقویت می‌کنند و در عین حال directional هم هستند و بدین ترتیب شما کنترل بیش‌تری بر قرار دادن آنتن در مسیر نزدیک‌ترین برج سلولی دارید. برخی از آنتن‌های اکسترنال نیز برای نصب شدن برروی یک اتوموبیل طراحی شده‌اند.

این آنتن‌ها با استفاده از یک کابل و کانکتور mini-coax و در صورتی که تلفن شما سوکتی برای آن داشته باشد به تلفن‌ها متصل می‌شوند. تلفن‌های Apple فاقد این سوکت هستند (و این امری بدیهی است) اما برخی از مدل‌های سامسونگ این سوکت را دارند. شما معمولا می‌توانید با برداشتن پوشش باتری و نگاه کردن به چیزی که در معرض دید شما قرار می‌گیرد وجود آن را تشخیص دهید. اگر تا به حال از یک دیوایس wi-fi که آنتن‌های bolt-on دارد استفاده کرده باشید سوکتی که باید به دنبال آن باشید می‌شناسید. هرچند، این موضوع با این واقعیت که کانکتورهای mini-coax سایزهای بسیار متفاوت و گوناگونی دارند و این حقیقت که آن‌ها می‌توانند به شدت شکننده باشند پیچیده‌تر می‌شود. مثل خیلی از مسائل دیگر، YouTube ویدئوهای متعددی از افرادی دارد که راه‌حل‌های فعلی را تست کرده‌اند یا راه‌حل‌های خودشان را ایجاد نموده‌اند. آیا این راه‌حل‌ها جواب می‌دهند؟ خوب، ما نتوانستیم یکی از آن‌ها را برای تست کردن به دست آوریم. هرچند ممکن است شما متوجه شده باشید که آنتن‌های اکسترنال چیزهای عادی نیستند که اطلاعات زیادی درباره‌ی آن‌ها وجود داشته باشد. اگر آن‌ها به شکلی متقاعدکننده جواب داده باشند، حتی یک بازدید کوتاه از شهر لندن به شما نشان می‌دهد که تعداد بسیار زیادی از آن‌ها بر فراز هر کافی‌شاپی قرار دارد.

یک برنامه‌ی کاربردی برای آن

سیگنال‌های سلولی ضعیف ممکن است یک درد باشند اما یک برنامه‌ی کاربردی برای آن‌ها وجود دارد. بسیاری از حامل‌های موبایل برنامه‌های کاربردی فراهم می‌کنند که اساسا از Voice-Over-IP از طریق اتصال wi-fi تلفن برای دریافت و ارسال تماس‌ها یا پیام‌های متنی بهره می‌گیرند. مثل موضوع small cells، این تماس‌ها یا پیام‌های متنی به عنوان بخشی از بسته‌ی تماس‌های شما در نظر گرفته می‌شوند و یا هزینه‌ی آن‌ها به شکل عادی از شما دریافت می‌گردد. برای این مقاله، ما نگاهی به برنامه‌ی کاربردی InTouch از Three برروی یک iPhone 5 که از طریق App Store در دسترس است و در عین حال از طریق Google Play برروی اندروید نیز قابل استفاده است انداختیم. برای ست‌آپ این برنامه‌ی کاربردی باید wi-fi را خاموش کنید تا برنامه بتواند برای رجیستر کردن خود مستقیما با شبکه‌ی سلولی ارتباط برقرار نماید. البته اگر از این برنامه در منطقه‌ای استفاده کنید که دریافت ضعیفی دارد با مشکل روبرو خواهید شد. مثل ما، ممکن است شما مجبور باشید برای دریافت سیگنال اندکی قدم بزنید (ما متوجه شدیم که این برنامه قادر نیست خود را رجیستر نماید مگر این که به طور مداوم سه میله‌ی 3G داشته باشد).

وقتی ست‌آپ به اتمام رسید شما می‌توانید تماس‌ها را دریافت کنید اما برروی iPhone همه چیز از درون خود برنامه انجام می‌گیرد. اگر سیگنال سلولی شما محو شود، این جایی است که شما مجبور هستید تماس بگیرید و اگر کسی با شما تماس بگیرد و سیگنال شما به اندازه‌ی کافی قوی نباشد یک نوتیفیکیشن در برنامه‌ی کاربردی مشاهده می‌کنید. ضربه زدن برروی این نوتیفیکیشن، خود برنامه را باز می‌کند و شما می‌توانید قبول یا رد تماس را انتخاب کنید. به عبارت دیگر، این برنامه در همکاری با برنامه‌ی کاربردی توکار تلفن کار نمی‌کند. همین موضوع درباره‌ی پیام‌های متنی نیز صادق است- برنامه از یک بخش اختصاصی برای پیام‌ها برخوردار است که از طریق آن می‌توانید مستقل از برنامه‌ی کاربردی اصلی iOS Messages پیام‌های متنی را دریافت و ارسال کنید.

تماس wi-fi

راه‌حلی که همه‌ی این‌ها را امکان‌پذیر می‌سازد ممکن است درباره‌ی تماس wi-fi بی‌ربط و بدون استفاده باشد زیرا این به جای یک برنامه‌ی کاربردی یک استاندارد صنعتی است و در حالی که چندین شبکه در حال حاضر مشغول امتحان کردن آن هستند، فقط EE در این‌جا در بریتانیا آن را ارائه و اجرا می‌نماید. شما به یک تلفن جدید (iPhone 5C/5S یا جدیدتر، Samsung Galaxy S5 یا جدیدتر، Microsoft Lumia 640 یا تلفن‌های Harrier/Osprey خود EE) در کنار iOS 8 برروی iPhone یا نسخه‌ی اندرویدی خود حامل نیاز خواهید داشت. تماس wi-fi بسیار ساده است. تلفن شما خودش درباره‌ی بهترین روش مسیردهی تماس‌ها و پیام‌ها از طریق شبکه‌ی سلولی (در صورت در دسترس بودن) یا از طریق wi-fi تصمیم می‌گیرد. شما از برنامه‌های کاربردی تلفن / پیام متنی یکسان و مشابهی استفاده می‌کنید و حتی متوجه نمی‌شوید در حال بهره‌برداری از آن هستید (اگرچه EE گزارش می‌کند که در حال حاضر مشکلاتی نظیر dial toneهای سبک آمریکایی در هنگام برقراری یک تماس وجود دارد). به علت این که تمام حامل‌های موبایل در بریتانیا در حال روی آوردن به تماس wi-fi هستند و توجه به این واقعیت که این ویژگی با ارتقای گوشی‌ها در چند سال آینده در اختیار اغلب کاربران قرار خواهد گرفت، شکی وجود ندارد که در درازمدت- 5 یا 10 سال آینده- تماس wi-fi می‌تواند بهترین و ارزان‌ترین راه‌حل برای سیگنال‌های سلولی ضعیف را ارائه نماید.

منبع : بزرگراه رایانه